Szkolna wycieczka do Trok i Wilna [23.04.2010 r.]

23 kwietnia 2010 r.

uczniowie z klasy II b   razem z wychowawczynią panią Iwoną Grabową oraz

uczniowie z klasy II ak razem z wychowawczynią panią Dorotą Rukścińską.

udali się na wycieczkę na Litwę do Trok oraz Wilna. Podróż przebiegała w miłej atmosferze.

.

Pierwszym zwiedzanym przez nas obiektem na Litwie był zamek położony na jeziorze Galwe w miejscowości Troki.

Warowna twierdza powstała na początku XIV w. była wiele razy atakowana przez Krzyżaków, ale nigdy nie została zdobyta.

Zamek został zbudowany głównie z czerwonej cegły. Otaczające mury zostały wzmocnione do grubości 2,5 metra. Najwyższe piętra wszystkich trzech wież służyły za składy amunicji i pomieszczenia dla obsługi dział zamkowych.

Po bitwie pod Grunwaldem zamek zaczął tracić swoje znaczenie wojskowe. W czasie wojen z Moskwą został zrujnowany. W XIX w. powstały pierwsze plany rekonstrukcji zamku.

Po II wojnie światowej prace budowlane i konserwatorskie były prowadzone etapami – w roku 1946, w latach 1951–1952 i w 1961 r.

Zamek po odbudowie reprezentuje styl gotycki (odtworzony został według stanu z XV wieku), dlatego nazywany jest małym Malborkiem.

Zachwycił nas stylem i ciekawymi eksponatami w Muzeum Historycznym. Szczególne wrażenie zrobił na nas dziedziniec zamku górnego.

Komunikacja w zamku odbywała się zewnętrznymi drewnianymi balkonami.

.

W Trokach mieszkają Karaimi - grupa etniczna i religijna. Osiedli tu XIV w. z inicjatywy Wielkiego Księcia Witolda.

Są to wyznawcy karaimizmu. Karaimowie wschodnioeuropejscy (Ukraina, Litwa, Polska i Rosja) uznawani są za lud pochodzenia tureckiego.

Ich narodową potrawą są słynne kibiny - pyszne, pieczone pierogi z mięsem.

Więcej informacji o społeczności karaimskiej można uzyskać na portalu: www.karaimi.org.

W Wilnie powitał nas kościół Św. Rafała Archanioła. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od kościoła Św. Piotra i Pawła na Antokolu.

W 1668 r. został poświęcony kamień węgielny, a w 1675 r. budowę świątyni uwieńczono 39 metrową kopułą, w której wnętrzu znajduje się wizerunek Boga Ojca.

Fundatorem świątyni jest Michał Pac, który zgodnie z swoją wolą został pochowany pod progiem głównego wejścia do świątyni.

Na kamiennej płycie wyryto napis "Hic iacet peccator Pac" - "Tu leży grzesznik Pac".

Autorem projektu kościoła był krakowski architekt Jan Zaor. Zachwyciliśmy się fascynującym i niezwykle bogatym wystrojem wnętrza świątyni. Tworzą go przepiękne, białe sztukaterie, nietypowe dla baroku lubującego się w marmurze, złocie i przepychu barw. Sztukaterie są dziełem włoskich mistrzów: Pietra Peretti, Giovaniego Marii Gali. Dzieła dokończyli Andreo Sanktini Capone i Giovani Pensa. Łącznie w świątyni wykonano ponad dwa tysiące figur ze stiuku.

Kolejnym etapem naszej wędrówki był Cmentarz na Rossie.

Na grobie Marii z Billewiczów Piłsudskiej - matki marszałka Józefa Piłsudskiego

i miejsca pochówku urny z sercem marszałka zapaliliśmy symboliczny znicz.

.

Najsłynniejszy dla Polaków zabytek Wilna - Ostra Brama wzięła swoją nazwę od ostro zakończonego muru obronnego miasta. Znajduje się tu jedno z najbardziej znanych Sanktuariów Maryjnych w Europie z obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej Królowej Korony Polskiej (Matki Boskiej Miłosierdzia).

Słynący łaskami wizerunek Madonny namalowany został na deskach dębowych techniką temperową na podkładzie klejowo-kredowym.

Obraz ma wymiary 200 x 165 cm. Na początku XVII w obraz Matki Bożej Ostrobramskiej umieszczony został na bramie (stąd nazwa).

Obecnie obraz Matki Bożej znajduje się kaplicy. Około 1671 r.  wizerunek Matki Miłosiernej zasłonięty został srebrną, złoconą sukienką.

Od 1849 r. charakterystyczną ozdobę obrazu stanowi odwrócony sierp srebrnego półksiężyca z wygrawerowanym napisem:

"Dzięki Tobie składam Matko Boska za wysłuchanie próśb moich,

a proszę Cię Matko Miłosierdzia zachowaj mnie nadal w łasce i opiece Swojej Przenajświętszej

W. I. J. 1849 roku" (wotum z 1849 r.).

Zwiedziliśmy również Starówkę Wileńską, Cerkiew Świętego Ducha z oryginalnym zielonym ikonostasem,

Bramę Bazyliańską, Filharmonię, Kościół Św. Kazimierza, Muzeum Adama Mickiewicza mieszczące się w domu, w którym mieszkał i tworzył.

Niezwykle piękny kościół św. Anny wzbudził nasz zachwyt, podobnie jak kiedyś zachwycił Napoleona. Kościół zbudowany jest w stylu płomienistego gotyku, do jego zbudowania wykonano 33 rodzaje cegieł o różnych profilach. Ciekawostką jest to, że świątynia zbudowana jest na palach olchowych i workach z piaskiem, ponieważ grząski grunt uniemożliwiał wykonanie tradycyjnych fundamentów.

Następnie zwiedziliśmy Katedrę Wileńską oraz Górę Trzech Krzyży. Kiedyś na tym wzgórzu trzej zakonnicy - franciszkanie zginęli męczeńską śmiercią.

Na pamiątkę tego wydarzenia ludzie budowali drewniane krzyże,

które szybko niszczały. Historia tych krzyży jest bardzo bogata.

W 1916 r. okupacyjne władze niemieckie wydały zezwolenie na budowę pomnika projektu Antoniego Wiwulskiego.

Ten pomnik w 1950 roku władze sowieckie kazały wysadzić w powietrze, w ramach ateizacji społeczeństwa.

Odbudowano je w 1989 r. zgodnie z poprzednim projektem.

..

Tutaj zakończyliśmy naszą wycieczkę po Wilnie.

Jeszcze pamiątkowe zdjęcie do rodzinnego albumu...

Warto było wybrać się w tę podróż, wszystkich zachęcam!

Opracowanie tekstu oraz zdjęcia: Iwona Grabowa.